مُلّا شدن چه آسان ، آدم شدن چه مشکل.
می گویند : زبان سرخ سر سبز به باد دهد.
می گویم : چه افتخاری بالاتر از این که سر نا قابل در راه زبان با ارزش فدا شود ؟
روی سخنم با آن ملاهایی است که سه سال است نتوانسته اند بر سر( اصول اعلامیه جهانی منشورحقوق بشر توافق نمایند).البته من بر این باورم که نخواسته اند.
هر روز که از عمر رژیم ددمنش اسلامی می گذرد یک یا چندین خشت از بنای کشورمان کم می شود و سهم نسلهای آینده کشور نیز از منابع ملی به بیگانگان واگذار می شود. این بدان مفهوم است که روزبروز استقلال کشور بیش از پیش از دست می رود.
واگذاری مالکیت بخشی از حوزه‌های نفتی خزر و پارس جنوبی به روسیه و چین
به گزارش خبرنگاران سبز، در پی نزدیک شدن زمان تحریم نفت و گاز ایران و همزمان با انصراف شرکت‌های چینی از بیمه کردن محموله‌های نفتی کشور، قرارگاه خاتم الانبیاء بعنوان طرف ایرانی یک اقدام ضد ملی، پیمانی با شرکت‌های نفتی چین و روسیه به امضاء رساند که به موجب آن تعدادی از حوزه‌های نفت و گاز کشور به تملک آن‌ها درمی آید تا نفت صادر شده ایرانی به عنوان نفت غیر ایرانی تلقی شود.
در جنوب کشور بیش از ۵۰ % از سهم مالکیت حوزهای ۱۴ و ۱۵ و ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ منطقه پارس جنوبی هم به چینی‌ها واگذار شد تا شرکت‌های چین ترانس و کاسکو چین که از شرکت‌های بزرگ بیمه گر در حوزه‌های نفت و گاز هستند بتوانند بیمه و حمل و نقل محموله‌های صادراتی این منطقه را بدون هراس از تحریم‌ها انجام دهند. این دو شرکت اخیرا بیمه محموله‌های نفتی ایران را متوقف کرده بودند. جالب توجه اینکه نرخ بیمه محصولات نفتی این قرارداد‌ها بیش از نرخ‌های جهانی است و طرف ایرانی موظف به پرداخت این مبالغ است. هر کدام ازاین دوشرکت بعلاوه ۲/۵ میلیارد دلارسپرده نقدی را از دولت ایران برای اتفاقات پیش بینی نشده دریافت کرده‌اند.
دولت ایران بعلاوه موظف است مالیات کل فروش نفت صادراتی را فارغ از میزان سهم خود، بطور کامل پرداخت کند. اگر چه سهم هر کدام از ۳ کشوربابت درآمدهای ناشی از فروش نفت به ازاء سهم آن‌ها از میزان مالکیت! آن‌ها محاسبه می‌گردد. با توجه به این نکته مهم که سهم زیر ۴۰% طرف ایرانی از منابع نفتی کشور هم صرفا توسط شرکای چینی و روسی به همان قیمت‌های ترکمانچایی مورد اشاره خریداری می‌شود.
چینی‌ها بلافاصله پس ازکسب امتیاز مالکیت مشترک حوزه‌های نفتی پارس جنوبی، قرارداد سوآپ نفت خود (ایران!) را با روسیه به امضا رسانده و این دو کشور با تقسیم درآمدهای نفتی ملت محروم ما، بی‌لیلاقتی و خیانت آشکار مقامهای حکومتی ایران را به اثبات رساندند.
کاوه يزداني
می گویند : زبان سرخ سر سبز به باد دهد.
می گویم : چه افتخاری بالاتر از این که سر نا قابل در راه زبان با ارزش فدا شود ؟
روی سخنم با آن ملاهایی است که سه سال است نتوانسته اند بر سر( اصول اعلامیه جهانی منشورحقوق بشر توافق نمایند).البته من بر این باورم که نخواسته اند.
هر روز که از عمر رژیم ددمنش اسلامی می گذرد یک یا چندین خشت از بنای کشورمان کم می شود و سهم نسلهای آینده کشور نیز از منابع ملی به بیگانگان واگذار می شود. این بدان مفهوم است که روزبروز استقلال کشور بیش از پیش از دست می رود.
واگذاری مالکیت بخشی از حوزه‌های نفتی خزر و پارس جنوبی به روسیه و چین
به گزارش خبرنگاران سبز، در پی نزدیک شدن زمان تحریم نفت و گاز ایران و همزمان با انصراف شرکت‌های چینی از بیمه کردن محموله‌های نفتی کشور، قرارگاه خاتم الانبیاء بعنوان طرف ایرانی یک اقدام ضد ملی، پیمانی با شرکت‌های نفتی چین و روسیه به امضاء رساند که به موجب آن تعدادی از حوزه‌های نفت و گاز کشور به تملک آن‌ها درمی آید تا نفت صادر شده ایرانی به عنوان نفت غیر ایرانی تلقی شود.
در جنوب کشور بیش از ۵۰ % از سهم مالکیت حوزهای ۱۴ و ۱۵ و ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ منطقه پارس جنوبی هم به چینی‌ها واگذار شد تا شرکت‌های چین ترانس و کاسکو چین که از شرکت‌های بزرگ بیمه گر در حوزه‌های نفت و گاز هستند بتوانند بیمه و حمل و نقل محموله‌های صادراتی این منطقه را بدون هراس از تحریم‌ها انجام دهند. این دو شرکت اخیرا بیمه محموله‌های نفتی ایران را متوقف کرده بودند. جالب توجه اینکه نرخ بیمه محصولات نفتی این قرارداد‌ها بیش از نرخ‌های جهانی است و طرف ایرانی موظف به پرداخت این مبالغ است. هر کدام ازاین دوشرکت بعلاوه ۲/۵ میلیارد دلارسپرده نقدی را از دولت ایران برای اتفاقات پیش بینی نشده دریافت کرده‌اند.
دولت ایران بعلاوه موظف است مالیات کل فروش نفت صادراتی را فارغ از میزان سهم خود، بطور کامل پرداخت کند. اگر چه سهم هر کدام از ۳ کشوربابت درآمدهای ناشی از فروش نفت به ازاء سهم آن‌ها از میزان مالکیت! آن‌ها محاسبه می‌گردد. با توجه به این نکته مهم که سهم زیر ۴۰% طرف ایرانی از منابع نفتی کشور هم صرفا توسط شرکای چینی و روسی به همان قیمت‌های ترکمانچایی مورد اشاره خریداری می‌شود.
چینی‌ها بلافاصله پس ازکسب امتیاز مالکیت مشترک حوزه‌های نفتی پارس جنوبی، قرارداد سوآپ نفت خود (ایران!) را با روسیه به امضا رسانده و این دو کشور با تقسیم درآمدهای نفتی ملت محروم ما، بی‌لیلاقتی و خیانت آشکار مقامهای حکومتی ایران را به اثبات رساندند.
کاوه يزداني
